Een in nood verkerende vleermuis maakt geluiden die lijken op insecten als horzels. Dat blijkt uit Italiaans onderzoek. Als een uil, een van de belangrijkste jagers op vleermuizen, deze geluiden hoort, neemt hij afstand en valt niet aan.
Het zogenoemde mimicry is volgens de onderzoekers een van de meest fascinerende fenomenen in de natuur. Soorten gebruiken het om roofdieren te misleiden. Dat gebeurt doordat de mogelijke prooi doet alsof het oneetbaar of schadelijk is. Een roofdier ziet dan af van een aanval of het eten van de prooi. Tot nu toe werd mimicry echter alleen bestudeerd in het visuele, dieren nemen dan andere kleuren of texturen aan. De Italiaanse onderzoekers keken ook of geluiden een rol spelen.
Afschrikken
Uit het onderzoek bleek dat een in nood verkerende vale vleermuis geluiden van stekende bijen of horzels imiteert. Zo moeten roofdieren, zoals de uil, ontmoedigt worden om de vleermuis aan te vallen. En in de korte tijd dat de uil wordt afgeschrikt, heeft de vleermuis de tijd om te vluchten.
Ter bevestiging of dit ook echt werkt, keken de Italianen hoe acht kerkuilen en acht bosuilen reageerden op het nagebootste geluid van de vale vleermuis en het echte geluid van onder meer honingbijen en horzels. De onderzoekers filmden het gedrag van de uilen op de afgespeelde geluiden.
Afstand nemen
Uit de filmbeelden bleek dat de uilen consequent op dezelfde manier reageerden op het gezoem van de honingbijen en de horzels en de nagebootste geluiden van de vleermuis. De uilen werden zelfs een beetje bang en gingen verder weg zitten. Oudere en ‘ervaren’ uilen namen de grootste afstand.
Ook bleek dat verschillende soorten vleermuizen verschillende zoemgeluiden maken. Afhankelijk van waar ze leven en met welke roofdieren ze te maken hebben.
