Om je te kunnen verwonderen, moet je intensief en genuanceerd waarnemen. Dat doen we met onze zintuigen.
De Griekse filosoof Aristoteles beschreef er ruim 2.000 jaar geleden al vijf. Horen, zien, ruiken, voelen en proeven. Allemaal bedoelt om te kunnen waarnemen. Je doet dat me je oren, ogen, neus, huid en tong. Hoe beter je deze zintuigen gebruikt, des te beter kan je waarnemen. Dat komt je levenskracht ten goede. Maar het blijft niet bij deze vijf zintuigen.
Filosoof, wetenschapper en grondlegger van de antroposofie Rudolf Steiner, onderscheidde twaalf zintuigen. Steiner noemde de zintuigen ‘de poorten van de ziel’. Ze verbinden de binnen- en de buitenwereld van de mens met elkaar.
De twaalf zintuigen zijn verdeeld in drie groepen
- De zintuigen gerelateerd aan het willen, het eigen lichaam; de tastzin, levenszin, bewegingszin en evenwichtszin. Het zijn onze wilszintuigen.
- De zintuigen gerelateerd aan het voelen, onze omgeving; de geurzin, smaakzin, gezichtszin en warmtezin. Het zijn onze gevoelszintuigen.
- De zintuigen gerelateerd aan het denken, onze geestelijke omgeving; de gehoorzin, spraakzin, denkzin en ik-zin. Het zijn onze geestelijke zintuigen.
Dierenrijk
Ook dieren maken veelvuldig gebruik van hun zintuigen. En vaak zijn deze veel beter ontwikkeld dan bij de mens. Het is vast wel bekend dat een hond beter ruikt dan de mens, zo’n 1.000 tot 10.000 keer beter. Maar ook een das kan uitstekend ruiken. Zo ruiken ze na twee dagen nog of er mens op of in hun burcht is geweest.
Olifanten praten met elkaar via een eigen taal. Wij kunnen deze hele lage tonen niet waarnemen. De tonen reiken wel zo ver dat ze over honderden meters voor andere olifanten nog te horen zijn.
Haaien gebruiken het aards magnetisch veld. Ze hebben een soort van sensoren waarmee ze vissen kunnen vinden die zich verstoppen.
