Op lange steeltjes wapperen de mooie bloemetjes van de daslook heen en weer in de wind. Het is de uitbundige vrolijkheid die mij een fijn gevoel geeft. En als je verder kijkt, dan blijf je jezelf verwonderen. Het is een plaatje.
Daslook staat bekend om de langwerpige blaadjes die naar ui smaken. Maar deze plant is pas echt een blikvanger als hij in bloei staat. De iele maar stevige steeltjes dragen de grote witte schermen. De bloemen in het midden hebben zich nog verstopt in de knop. Het zijn een soort van kleine zachte kussentjes. Anderen bloemen staan echter al te shinen in de flauwe ochtendzon. De dauwdruppels zijn nog net te zien.
In het midden van de bloem zie je de groene vrucht. Deze wordt door inkervingen in drie gedeeld. In het midden staat de stijl met de stempel. Rondom de vrucht staan de zes meeldraden. Want de daslook is een hermafrodiet en heeft dus mannelijk en vrouwelijke delen. Moestuinbeestjes als de hommel en de bij zorgen ervoor dat de plant wordt bestoven. De zes witte bloembladen zijn evenredig verdeeld in kelk- en kroonbladen. Wat is dit toch een mooi bosje bloemen. Dat kan alleen de natuur ons geven.
Gerechten met daslook
