Ik vind het een van de mooiste woorden; lanterfanten. En ik doe het regelmatig. Tussen het werken in de moestuin door. Het is vaak een mooi begin van verwonderen. En verwonderen ontspant. Geeft rust.
‘Zit niet zo te lanterfanten’, werd mij als kind wel eens gezegd als het allemaal niet echt opschoot. In de huidige maatschappij vind ik het een compliment. Als iemand zegt dat ik zit te lanterfanten. Maar je hoort het woord amper nog. En het is zo lekker om te doen. Even niets doen, of lummelen zoals woordenboek Van Dale lanterfanten omschrijft. Lummelen, ook zo’n prachtig woord.
Als ik in onze moestuin ben, dan ben ik meestal aan het ‘werk’. Er is altijd genoeg te doen. En ook het werken in de buitenlucht ontspant. Het doet mij goed. Maar regelmatig doe ik een stapje terug. Loop een beetje rond of zit een beetje te lanterfanten. De stoel op een mooie plek in de tuin en ontspannen maar. Kijken naar al het groen. En de beestjes. Verwonderen hoe mooi de natuur elk jaargetijde is. Luisterend naar de vogels. De specht die pikt in een boom, de merel die hupt door het gras, de fazant die even verderop luid weg fladdert. En de jonge pad voor wie het zandpad een hindernisbaan lijkt. Maar met kleine vastberaden sprongetjes weet hij alles te overwinnen. Chapeau!
Lekker (s)loom
Lanterfanten, ik kan het iedereen adviseren regelmatig te gaan doen. En je hebt er echt geen grote tuin voor nodig. Ga een wandeling maken. Lekker (s)loom. Gebruik al je zintuigen. Kijk ontspannen rond. Voel eens aan de schors van een boom. Omhels. Voel hoe warm of koud. Stop. Ruik eens goed. Wat komt er allemaal binnen. Ga eens ergens zitten. Lekker in het gras. In een ontspannen houding. Vergeet de tijd en wat je nog allemaal moet doen. Geniet. Maak eens een haiku. Neem er voldoende tijd voor. Verwonder.
